موضوع مشارکت که خود از دستاوردهای تفکر مدرن بود، در سال‌های ۱۹۶۰ به بعد دغدغه‌ای شد که در قالب معماری اجتماعی (social architecture) به نقد جریان معماری حاکم پرداخت و ابتدا بیشتر رویکردی سیاسی بود و به نمایش دموکراسی در جهت دستیابی ابزاری برای تغییرات و جلب نظر مردم می پرداخت. پس از آن با عنوان معماری مشارکتی (participatory architecture)، موضوع تعامل با کاربر جهت به دست آوردن راهکارهای بیشتر، محصول طراحی مناسب‌تر و توسعه رفتارهای جمعی مطرح گردید. آنچه که در فیلم  «شهر گمشده» به آن پرداخته شد از منظر مشارکت، رفتن به سمت مردم در یک جامعه دموکراتیک …